Süratle büyüyen tehlike: Yeni jenerasyon ve husus kullanımı! ‘Benim çocuğum yapmaz!’ demeyin!…
Günümüzde gitgide artan ve bilhassa de yeni nesili tesiri altına alan husus kullanımı her geçen gün çok daha büyük tehlikelere kapı açıyor. Geçtiğimiz günlerde Türkiye’yi sarsan ikili vahşetin akabinde ünlü müzikçi Umut Akyürek’in çaresiz yardım çığlılarının da gündem olması bu büyük tehlikenin kapımızda olduğunun ayak seslerini duyuruyor.
Türkiye geçtiğimiz haftalarda 19 yaşındaki Semih Çelik‘in katlettiği, 19 yaşındaki İkbal Uzuner ve Ayşenur Halil cinayetiyle adeta sarsıldı. İki genç kızın vahşice katledilmesinin akabinde ortaya çıkan bilgilerde 19 yaşındaki Çelik’in unsur bağımlısı olduğu öğrenilmişti.
Ünlü müzikçi Umut Akyürek‘in de geçtiğimiz günlerde 19 yaşındaki kızının husus kullandığını söyleyerek adeta bir yardım çığlığında bulunması tehlikenin çok daha büyük yerlere gittiğini gösteriyor.
“‘BENİM ÇOCUĞUM YAPMAZ!’ DEMEYİN”
Haber7 Yazarı Serdar Arseven, özellikle gençler ortasında artan unsur kullanımı hakkında dikkat cazip açıklamalarda bulundu. Arseven açıklamasında şu tabirlere yer verdi:
“İster Dindar ol, ister Muhafazakâr…
İster Kemalist ol, ister Liberal…
“Olmaz olmaz!” deme.
“Bizim meskene uğramaz!” deme.
Maalesef, her aile tehdit altında…
Sakın ha, büyük konuşma!
“Uyuşturucu taciri” denilen teröristler, her an sizin de kapınızı çalabilir!
Sizin evlâdınızın da hayatını karartabilir!
Allah koruma.
***
Belki siz de görmüşsünüzdür, bir “video” düştü gündeme.
“Ses sanatçısı” Umut Akyürek, “kızından korktuğu için kendisini odaya kilitlediğini söylüyor…
“Kızım vefatına uyuşturucu unsur kullanıyor, fecî boyutlara vardı bu iş. Benim üzere sanatçı olan babasına iki kere bıçakla saldırdı, beni tekraren darp etti. Daha evvel birçok sefer yaptığım üzere polis çağırdım, bekliyorum! diyor.
“Melek Bal” isimli Uyuşturucu Bağımlısı Kızcağızın Babası
Oktay Ertuğrul’u da bir diğer yerde görüyorum.
Anne ve Baba, kızlarının uyuşturucu kullanmaya 12 yaşında başladığını söylüyor.
Bir yıl sonra farkına varmışlar bu durumun.
Melek Bal, artık 19 yaşındaymış.
Yedi yıldır “madde” kullanıyor yani.
Gencecik polis memuresini şehit eden, kendi halindeki polis memurunu ensesinden bıçaklayan, kız arkadaşlarından birini öldürüp oburunun başını kesip surlardan aşağı atan “serseriler” gibi…
Her an birini katledebilirmiş…
Ya da kendisini öldürebilirmiş…
Uyuşturucunun tesiriyle aklınıza gelebilecek her şeyi yapabilirmiş!
Aslında “melek gibi” bir kızmış, “sakin” anlarında…
Uyuşturucu krizi geldiğinde ise, gözü hiçbir şeyi görmüyormuş…
Ne anne, ne baba, ne bebek, ne de köpek!
Baba Oktay Ertuğrul, “Tanınmış şahıslarız, ulaşabildiğimiz birçok yetkili var fakat kederimize deva bulamıyoruz. Rehabilitasyon merkezleri gereksinime yanıt vermekten çok uzak!” diyor.
Anne Umut Akyürek de çaresiz:
“Polise haber veriyoruz, geliyor.
Biraz lisan döküyor.
Alıyor götürüyor…
Sonrası hiç!
Böyle, toplumun içinde, ortamızda dolaşan kaç genç var.
Ya ölecek, ya da öldürecekler!”
Bu satırları okuyan değerli takipçilerimizden kimileri, “Bunlar, evlâtlarını ihmal eden beşerler. Baksanıza, çocuklarının uyuşturucu kullandığını bir yıl sonra fark edebilmişler!” diyebilir.
Evet, yakın tâkip çok değerli.
İlgi, alâka çok önemli…
Lâkin, hiç de boş bırakmamalarına karşın çocuklarının ziyanlı tiplerle dolaştığını fark edemeyen aileler de var.
Bir mühlet önce, MİLAT Gazetesi’nde kapsamlı bir “uyuşturucuyla çaba yazı dizisi” yayımlamıştık.
O çalışmamız vesilesiyle şunu net bir biçimde gördük ki, tehlikenin tehdit etmediği hiçbir aile yok!
Namaz kaçırmayan, çocuklarını ihmal etmemek için büyük uğraş gösteren aileler ortasında da mağdurlar var.
Etrafınıza şöyle bir bakın; ya çok yakın ya da biraz yakın etrafınızda kesinlikle “evlâdı uyuşturucu bataklığına düşmüş” aileleri göreceksiniz!
Yapılan çalışmalar, unsur kullanımının süratle yaygınlaştığını, deneme yaşının düştüğünü, deneme oranının ise arttığını gösteriyor.
Tehdit o kadar büyük ki, “çok düşük bedellerle” bile ulaşılabilen son derece tehlikeli uyuşturucu tipleri var.
Çocuklarımızı ufak ufak alıştırıyor, sonra da bitiriyorlar!
Uyuşturucu ticareti dendiğinde, sıkıntının daha çok büyük paralar boyutu üzerinde durulur lakin bu işin çok daha öbür taraflarını gözden kaçırmamak lâzım.
Net:
Bizi bu yolla bitirmek istiyorlar!
İçişleri Bakanlığı, Emniyet Genel Müdürlüğü, Narkotik Cürümlerle Gayret Daire Başkanlığı tarafından hazırlanan kaynaklar, Türkiye’nin dünya uyuşturucu kaçakçılığında “transit ve amaç ülke” olduğunu ortaya koyuyor.
Transit ülke olmamız, “köprü” durumumuzdan kaynaklanıyor.
Bizi yüzyıllardır “köprü”de tutuyorlar…
Ne yapalım, “tuş” olmamak için direniyoruz!
Uyuşturucu kaçakçılığında “hedef ülke” olmamız da, “işgal plânları” kapsamında.
Bu kirli ticaret büyük ölçüde, Soykırımcı İsrail-ABD’nin Taşeronu PKK Terör Örgütü üzerinden götürülüyor!
Emniyet kaynakları, Terör Örgütü’nün;
* Uyuşturucu ticaretini koordine ettiğini,
* Ülkemiz sonları üzerinden uyuşturucu unsur nakliyesi yapan şahıs ve
organizasyonlardan ‘vergi’ ismi altında haraç aldığını,
* Avrupa’daki uyuşturucu dağıtımında aktif olduğunu,
* Kendisinden bağımsız uyuşturucu ticareti yapan şahıs yahut organize kümelere ilişkin uyuşturucu unsurlara el koyduğunu,
* Uyuşturucu imalatı yapan tertiplere yer temini ve müdafaa sağladığını,
* Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgelerimizdeki yasa dışı kenevir ekiminde etkin rol oynadığını ortaya koyuyor.
***
Terör Örgütü’nü “dağlarımızdaki ya da sonlarımızın az ötesindeki tehdit”ten ibaretmiş üzere görürsek, yanılırız.
Örgüt, bilhassa büyükşehirlerimizde bin türlü işe el atmış durumda!
Birçok düzgün esnafımız, örgütle ilişkili tipler yüzünden işyerlerini kapatma noktasına geldiklerini söylüyor.
Okul etraflarında de bunların “kullandığı” tipler var.
Ne kadar çok çocuğumuzu zehirleyebilirlerse o kadar yaklaşmış olacaklar, İsrail-ABD’nin kendilerine verdiği Türkiye’yi “tüketme” maksatlarına.
Durumun ne derece önemli olduğunu, ne kadar büyük bir tehditle karşı karşıya bulunduğumuzu göremeyen yoktur herhalde.
Peki, ne yapacağız?
Emniyet, ailelere tavsiyelerde bulunuyor:
1- ‘Benim çocuğum yapmaz.’ demeyin!
2- Çocuğunuzun okulunu, okula giriş çıkış saatlerini, okulla mesken ortasındaki mühletin ne kadar olduğunu bilin ve takibini âlâ yapın.
3- Cep telefonu ile kiminle konuştuğundan ve mesajlaştığından emin olun.
4- Çocuklarınızın kullandığı sözlere dikkat edin. Örnek : chat, nick name, dalga dümen, vs.
5-Çocuklarınıza her vakit sarılın ve sevginizi gösterebilen bir ebeveyn olun.
6- Meskende bilgisayar ve internet kullanımının kurallarını en baştan koyun ve bu mevzuda kararlı olun.
7- Çocuğunuzun alkol kullanımı konusunda ‘hoşgörülü’ olmayın.
8-Bağımlı bir çocuk sahibi olmamak için evvel kendi bağımlılıklarınızın farkına varın ve onları ortadan kaldırmak için elinizden geleni yapın. Örneğin, sigarayı bırakın!
9- Vilayetle de boşanacaksanız, yalnızca eşinizden boşanın, anne ve babalıktan boşanmayın!
10- Çocuklarınıza şartsız sevgiyle sevdiğinizi hissettirin.
Evet…
Ailelere tavsiyeler…
Biz de buradan Devletimizi yönetenlere “tavsiyelerde” bulunalım mı?
Buyursunlar:
1- Rehabilitasyon merkezlerinin sayı ve niteliklerini, herkes için “yeterli” hale getiriniz.
2- Uyuşturucudan içeri girmiş ya da öteki makus alışkanlıkları olan şahısları, kelamda sanatkarları matah şeylermiş üzere öne çıkartmayınız!
3- Şu “bir kısım” televizyonlara çeki nizam veriniz! Dizilerinde “alkol, kumar” propagandası yapmalarına, ‘MANEVÎ VATAN’ımızın altına dinamitler yerleştirmelerine artık mahzur olunuz! Hem de “yerli” etiketli dizilerde, alkol, kumar gırla gidiyor! Çocuklarımız ve gençlerimiz ziyanlı alışkanlıklara özendiriliyor! Alkol ve kumar, uyuşturucu kullanımına kapı açıyor! Birtakım televizyonlar ise bunları teşvik eder dizilere yer veriyor. Lütfen, bunlara karşı gereğini “daha da fazla gecikmeden” yapınız!
4- Yazının girişinde “Her aile tehdit altında!” dedik ama… Çalışmalar, ziyanlı husus kullanma faciasının “huzurlu aile”lerin çocukları ortasında çok daha az görüldüğünü, kahrın büyük kısmının “boşanma noktasına gelmiş ya da boşanmış ailelerden” kaynaklandığını gösteriyor. “Problemli aileler”in çocukları, cürüm sürece oranları bakımından da çok daha zahmetli. Problem, büyük ölçüde “aile meselesi” yani.
Devletimiz’den, en üst seviyedeki yetkililerinin de “şikâyetçi oldukları” ‘AİLE’mizi gaye alan ataklara karşı üzerine düşeni ‘tam mânâsıyla’ yapmasını bekliyoruz. Mesela, işe “sapkın dernekleri” kapatmaktan başlanabilir! Cinsiyet ayrımcılığı ve kışkırtıcılığı yapan “Femi-faşist” şahıs ve oluşumlarla gayret gündeme alınabilir! Lütfen, bunlara göz açtırmayınız!
5- Devletimizin üzerine düşen misyonlardan biri de, Aile yapımıza uygun “Yerli ve Ulusal türel düzenlemeleri” hayata geçirmektir. Lütfen, birçok sefer kelam verilen düzenlemeleri hayata geçiriniz, “ruhu” yerli ve ulusal olmayan kanunları değiştiriniz!
6- İlmî çalışmalar, ilgi ve kabiliyetlerine uygun işlerde çalışanların ziyanlı akımların tesirinden çok daha uzak olduklarını göstermektedir. Gençlerimizin büyük kısmını “diplomalı mesleksiz” pozisyonuna düşüren, “hedefsizleştiren” uygulamalardan, mesela “herkese üniversite” kolaycılığından vazgeçiniz! Çocuklarımızın ilgi alanlarını, kabiliyetlerini iş işten geçmeden tespit etmek ve buna nazaran yönlendirmek için gerekli adımları, daha fazla gecikmeden lütfen atınız!
***
Bizden birkaç tavsiye.
Devamını, bu yazının altındaki yorumlardan okuyabilirsiniz…
Okuyucularımız, son derece “katılımcı” dostlarımızdır.
Onlar da, yazımıza kesinlikle katkıda bulunacaklardır.
***
Başımızdaki belâlar, çok büyük belâlar…
Her şeyi Devlet’ten beklemek olmaz elbette, bize düşen misyonlar de var…
Devletimizi yönetenlerin de üzerlerine düşenleri tam mânâsıyla yapmaları şart!
Dost tavsiyeleri biraz olsun dikkate alınsın…
Lütfen!..”
