Keltlerin Samhain Kutlaması ve Cadılar Bayramı’nın Kökenleri
Keltlerin Samhain Kutlaması
Pek çok Avrupa medeniyetinin geçmişinde önemli bir yere sahip olan Keltler, Samhain adıyla bilinen veya halk arasında Ölülerin Bayramı olarak adlandırılan pagan kutlamasıyla, mevsim döngülerini ve yaşamı kutluyorlardı. Bu gelenek, sonbahar ekinoksu ile kış gündönümü arasındaki dönemde gerçekleştiriliyordu ve hasat mevsiminin sona ermesini ile kış mevsiminin başlangıcını simgeliyordu. Samhain, Galce kökenli bir kelime olup, “yazın sonu” anlamını taşımaktadır.
Keltler, bu özel günde, kötü ruhların dünyaya döndüğüne inanıyorlardı. Bu inançla birlikte, insanların kendilerini korumak için kostümler giyerek, dev ateşler yakarak ve çeşitli ritüeller gerçekleştirerek kötü hayaletleri uzaklaştırmaya çalıştıklarına dair birçok rivayet bulunmaktadır. Ayrıca, hayvanların kurban edilmesi ve iyi ruhlar için sofralarda yer açılması gibi uygulamalar da bu kutlamanın önemli parçalarıydı.
8. yüzyılda, Papa Gregory III, Samhain’dan bir gün sonra, 1 Kasım’ı azizleri ve şehitleri onurlandırmak için özel bir gün olarak ilan etti. Bu gün, Azizler Günü olarak bilinir hale geldi. Papa Gregory, o dönemde Paganlarla barış sağlamak amacıyla, Azizler Günü’nün bazı Samhain geleneklerini içermesini istemiştir. Böylece, Samhain Bayramı ilerleyen yıllarda Halloween (Cadılar Bayramı) olarak evrim geçirdi.
Halloween, aslında Azizler Günü’nün arifesi anlamına gelir ve bu gelenek Avrupa’dan Amerika kıtasına yayılmıştır. Özellikle 1846 yılında İrlanda’da yaşanan patates kıtlığı, pek çok İrlandalının Amerika’ya göç etmesine neden olmuştur. Göç eden bu insanlar, beraberlerinde Cadılar Bayramı geleneğini de getirmiştir.
Bundan sonra, insanlar komşularının kapılarını çalarak, bir şiir veya şarkı karşılığında yiyecek istemekteydiler. Kapı çalan çocuklar, kendilerini kötü ruhlardan korumak amacıyla korkutucu kıyafetler giyerek, bu ruhları taklit ediyorlardı. Günümüzde bu gelenek, çocukların kostüm giyip kapı çalarak komşularından şeker istemesiyle devam etmektedir.